бұлыңғыр

зат. зоол. сөйл. Бұлғын. Марқакөл маңындағы тоғайларда б ұ л ы ң ғ ы р, сілеусін, аю, арқар, суыр мекендейді (Соц. Қаз., 22.02.1977, 4). – Ойпырмай, жігітім-ай, - деді қария, тоқсаннан асқанша кездеспеген б ұ л ы ң ғ ы р деген аңның өзі ғой. Бұл аңды 5 сырттан соғады деуші еді. Киесі күшті хайуан болатын (Қаз. әдеб., 27.07.1968). Теңіз котигінің, б ұ л ы ң ғ ы р д ы ң, норканың терілері олардан төмендеу келеді (Қазақст. ауыл шаруаш, 1962, 3, 61).